Stilte
Waarom zijn we er zo bang voor?
En wat leeft er in de stilte?
Mag dat er zijn van jou?
Omarm je de stilte in jezelf? en die in anderen?
Wat heeft creativiteit met de stilte te maken?
Waarom zeggen muzikanten dat muziek draait om de stilte tussen de noten? Miles Davis zei dit onder andere.
En waarom zeggen schilders en kunstenaars dat dat wat je tussen de schilderstrepen door ziet alles zegt over wat ze wilden uitdrukken. Ceci n’est pas une pipe….dat soort gedachtengoed…van Magritte.
Wetenschap zoekend naar de kern
Wetenschappers die op zoek zijn naar het God-deeltje en denken het gevonden te hebben en dat het geen spin heeft een veld is, wel iets doet met massa dus onze fysieke wereld, maar dat het per direct kan veranderen in iets anders….Higgs -Boson onderzoek.
Als je dit even tot je laat doordringen dan is er meer dan we dachten te ‘weten’. Het volgende deel is mijn persoonlijke interpretatie en mening tot nu toe gevormd na mijn ervaringen, meditatie op dit thema en nadenken over deze ‘Bron van al dat is’…
In mijn eigen woorden is God dus in de stilte, en voelbaar via je diepste zintuigelijke waarneming. En in de stilte kun je alles vinden wat je nodig hebt, wat je wilt weten. Een soort ‘Oer-internet van het Universum‘….goed én kwaad, alles!
Dat heet ook wel paranormale waarnemingen, en die zijn dus hartstikke normaal!
Dus waarom zijn we dan zo bang voor de stilte?
1: we komen onszelf tegen en dus ook onze schaduwkant.
2: we kennen het niet en het wordt ons niet geleerd hoe je ermee om kan gaan, hoe je ervaringen te interpreteren.
3: de God die wij kennen of hebben geleerd van anderen hoe hij zou moeten zijn volgens alle religies is niet wat God is. God is een Bewustzijn en alle zielen samen vormen dat bewustzijn. JIJ dus ook. En wij zijn allemaal donker en licht in essentie. (yin-yang principe)
4: en de stilte in de ander? Hun schaduw, durf jij die er volledig te laten zijn?
5: we oordelen dat het kwaad slecht is. Dat is ons geleerd door religieuze teksten ook bijvoorbeeld. En dat wat wij als slecht veroordelen … duwen we weg, we negeren het, weigeren het te willen zien, of lopen ervoor weg, of starten een oorlog…..etc. Dus als je vecht ergens tégen omdat jij oordeelt dat het er niet mag zijn….maar als het ook goddelijk is in essentie?…wie ben jij dan om te vinden dat dat niet mag? Dat oordelen zélf is het probleem, niet de religie….of de oorlog….
De stilte…het is het ongeboren potentieel…de ‘baarmoeder van God’ …alle creatieve ideeën, uitvindingen, slimme gedachtes en filosofieën, et cetera, alles komt daaruit en alles gaat daarnaar ook weer terug.
En zo is het.
Zo leeft het leven, in ons, door ons, en God ervaart zichzelf door ons heen.
Ik daag je uit om in die stilte te komen. Te ervaren hoe het voelt en iedere keer dat je dat doet op te letten of je nog oordeelt…over jezelf, over anderen….vanuit je Observeerder in jou. Jouw bewustzijn, jouw goddelijke vonkje in jouw hart. Daar waar je die verbinding met God kunt ervaren en voelen branden als een klein waakvlammetje….en die vlam kan groter gaan branden…als je durft en er klaar voor bent. Het grootste avontuur van je leven moet nog beginnen! 🙂
Met onvoorwaardelijke Liefde,
Felicia.
tip: stiltemeditatie